همیشه یکسری شکایت

همه ما همیشه یكسری شكایات رو از دنیا داریم

مثلا میگیم چرا من تو این كشور به دنیا اومدم؟

چرا اوضاع كشور من اینجوری؟

چرا من باید فلان مشكل رو داشته باشم؟

چرا ؟ چرا؟ چرا؟؟؟؟؟؟

ولی هیچ وقت نگفتی كه من چه كاری می تونم انجام بدم كه حالم بهتر بشه؟

من چطور از خودم شروع كنم؟

نگاهی به الگوهای رفتاری و ذهنی ما که همراه با بیماری اعتیاد و نقص های شخصیمان گاهی بدین شکل با ما حرف می زنند،که انجامشان دهیم؟

تنبلی : ولش کن، باشه برای بعد.

ترس: هیچ کاری انجام نده.

حسرت : لیاقتشو نداره ونداری (هر چیزی که اون داره باعث تحقیر من می شه و اون لیاقتشو نداره و اونو من باید داشته باشم.)

حسادت : من همیشه باید در نظر او، نفر اول باشم.

غرور : من از همه بالاترم، من از همه برترم، من از همه مهم ترم.

خشم : حقش را بزار کف دستش. بزار بفهمند اینجا رئیس کیه.

خودستایی : مردم چی می گن؟

(الکل) : با یک پیک، هیچ کسی مست نمی شه، نترس، بخور.

غیبت : دیگه چه خبر؟ چیا می گفتند؟

شهوت : هر سیبی مزه خودش را دارد. (شهوت همیشه به دنبال تجربه کردن یک حس جدید است. به همین دلیل، همیشه به دنبال کیس های جدید و متفاوت است تا حس جدیدی تجربه کند.)

ی: این حقِ توه، تو نبری، یکی دیگه می بره.

دلسوزی به خود: هیشکی منو دوست نداره، این انصاف نیست.

پرخوری : یه شبه دیگه، از فردا رژیم می گیری.

خودبسندگی

: همه کارهارو خودم انجام می دم.

http://s16.picofile.com/file/8411280534/AndroVid_Collage_6720_5255.jpg

@myahyas

@mysyahyabot

#memyahyas

#کمکورهایی کمک و رهایی

https://t.me/Myahys

https://telegram.me/myahyas